6 stycznia 1573 roku w Warszawie odbył się pierwszy sejm konwokacyjny w Rzeczpospolitej. Wobec śmierci króla Zygmunta II Augusta (7 lipca 1572 r.) szlachta musiała wybrać nowego władcę na sejmie elekcyjnym. Aby tego dokonać trzeba było ustalić miejsce, czas i zasady elekcji, a także kto będzie kandydował. W tym celu właśnie zwołano te posiedzenie. Każda ziemia wysłała po dwóch przedstawicieli. Sejm udało się skonfederować (czyli decyzje podejmowano większością głosów) i do 28 stycznia postanowiono jak państwo będzie działać w okresie bezkrólewia. Władzę w imieniu króla miał sprawować interreks, którym zostawał prymas Polski. Uregulowano zasady działania tego sejmu na przyszłość, ponieważ każdy parlament dotąd odbywał się zwoływany przez króla i pod jego przewodnictwem.
W bieżących sprawach ustalono nowe podatki, organizację sądów kapturowych i oczywiście zasady wolnej elekcji. Oprócz tego spisano akt konfederacji warszawskiej, który gwarantował tolerancję religijną i każdy wybierany władca miał go podpisać.
Pierwsza wolna elekcja odbyła się we wsi Kamień w pobliżu Warszawy i zaczęła się 5 kwietnia. Na pierwszego króla wybrano Henryka Walezego, a francuskie poselstwo w imieniu przyszłego władcy podpisało akt konfederacji warszawskiej, artykuły henrykowskie (dokument określający ustrój państwa i przywileje szlacheckie, które miały być niezmienne) i pacta conventa (czyli osobiste zobowiązania władcy wobec Polski).
Informacje czerpałem z: https://www.dziejesejmu.pl/historia-sejmu-akt/sejm-konwokacyjny,p772885562