31 lipca 1928 roku na Igrzyskach Olimpijskich w Amsterdamie Halina Konopacka zdobyła złoty medal w rzucie dyskiem. Było to pierwsze złoto zdobyte na Igrzyskach dla Polski. Jednocześnie Konopacka ustanowiła nowy rekord świata: 39,62 metry.
Wczesne lata
Halina Konopacka (właściwie Leonarda Kazimiera) urodziła się w 1900 roku w Rawie Mazowieckiej w mieszczańskiej rodzinie. Już od dzieciństwa, gdy rodzina przeniosła się do Warszawy, interesowała się sportem. Grała w tenisa (tak jak ojciec i rodzeństwo), pływała, jeździła na łyżwach i konno.
Kariera sportowa
Na początku 1924 roku ukończyła kurs narciarski. Wiosną tego roku odbyła kilka treningów lekkoatletycznych na Agrykoli. Tam została zauważona przez selekcjonera i trenera lekkoatletów Maurice’a Baqueta. Okazało się, że młoda Konopacka jest samorodnym talentem. Na dodatek była wysoka (181 cm wzrostu) i dzięki uprawianiu sportu miała świetną kondycję. Jeszcze w tym samy roku zdobyła tytuł mistrzyni Polski w rzucie dyskiem. Dwa lata później po raz pierwszy pobiła rekord świata.
W 1928 roku po zdobyciu złotego medalu i powrocie z Igrzysk stała się bożyszczem tłumów. Udzieliła mnóstwa wywiadów. W Belwederze przyjął ją sam Marszałek Piłsudski. Zainteresowanie nią było tak wielkie, że nawet wydano na łamach „Świata” jej wiersz Pożegnanie (wcześniej w 1926 jej wiersze ukazały się też w czasopiśmie „Skamander” i w „Wiadomościach”).
Poza swoją koronną konkurencją próbowała sił w biegach, rzucie oszczepem, skoku wzwyż i wieloboju. Była siedmiokrotną rekordzistką świata (także w pchnięciu kulą). W 1931 roku wycofała się z czynnego sportu. Zajęła się m.in. tenisem.
Późniejsze lata
W grudniu 1928 roku poślubiła Ignacego Matuszewskiego, który był politykiem, dyplomatą i później Ministrem Skarbu. Halina Konopacka w 1937 roku została członkiem PKOl (Polskiego Komitetu Olimpijskiego). Gdy wybuchła wojna pomagała mężowi w akcji wywiezienia 75 ton złota z Banku Polskiego na zachód do Paryża (poprzez Rumunię, Turcję i Liban). Po klęsce Francji razem z mężem uciekła do Hiszpanii, gdzie zostali aresztowani. Po interwencji prezydenta USA uwolniono ich i wyjechali do Nowego Jorku.
Pod koniec życia Konopacka zajęła się malarstwem. Zmarła 28 stycznia 1989 roku w Daytona Beach (Floryda, USA). Rok później jej prochy sprowadzono do Polski i spoczęły na cmentarzu bródnowskim w Warszawie.
Informacje czerpałem z: https://olimpijski.pl/olimpijczycy/halina-wlasciwie-leonarda-kazimiera-konopacka-matuszewska-szczerbinska/