20 sierpnia 1977 roku o 14:29 UTC z Przylądka Canaveral wystartowała rakieta Titan IIIE z sondą Voyager 2 na pokładzie. Misje bliźniaczych sond Voyager miały za zadanie badanie gazowych olbrzymów: Jowisza i Saturna, a także dalszych miejsc w Układzie Słonecznym.

Cele

Voyager 2 wystartował jako pierwszy, ale został skierowany na wolniejszą orbitę, więc Voyager 1 w końcu go wyprzedził. Nie chodziło o wyścig tylko o to, że ta sonda dostała specyficzne zadanie. Miała zbadać nie tylko Saturna i Jowisza, ale korzystając z układu planet jeśli się uda dotrzeć też do Urana i Neptuna.

Pojazdy były wzorowane na ostatnich sondach programu Mariner. Wykorzystując trzy generatory radioizotopowe (paliwem jest dwutlenek plutonu 238) sondy miały działać bardzo długo przesyłając zdjęcia i dane.

Jowisz i Saturn

Sonda dotarła w pobliże Jowisza w kwietniu 1979 roku i w przeciwieństwie do swojej bliźniaczki zbliżył się do księżyców tego giganta. Choć Voyager 1 zrobił już zdjęcia tych satelitów, dwójka zbliżyła się do nich bardziej. Po minięciu Jowisza wydano polecenie korekty kursu, tak aby pojazd nie tylko dotarł do Saturna, ale w późniejszych latach postarał się zbliżyć do Neptuna i Urana. W 1981 roku sonda osiągnęła pobliże drugiego gazowego giganta i zrobiła tak jak Voyager 1 jego zdjęcia. Przeleciała też obok kilku z księżyców tej planety.

Uran i Neptun

W listopadzie 1985 zbliżyła się do Urana jako pierwszy obiekt stworzony przez człowieka. Odkryła 10 nowych księżyców i dwa dodatkowe pierścienie.

W sierpniu 1989 roku Voyager 2 przeleciał w pobliżu Neptuna. Nie tylko zrobił zdjęcia tej planety, ale odkrył też sześć księżyców i 4 nowe pierścienie. Po tym spotkaniu przyrządy przełączono w tryb oszczędny, ponieważ postanowiono, że Voyagery będą dalej leciały poza Układ Słoneczny, co jakiś czas przesyłając dane, póki działają generatory. W 1998 roku wyłączono większość instrumentów, aby zachować energię na dłuższy czas.

Voyager 2 dalej leci przez przestrzeń z szybkością 15,4 kilometra na sekundę (55440 km/h). Choć wydaje się to nam jak na warunki ziemskie bardzo dużą prędkością, tak naprawdę w skali kosmosu jest ona niewielka. Voyager 2 przeleci 1 rok świetlny w ciągu 19 390 lat! Przypomnę, że najbliższa gwiazda Proxima Centauri znajduje się od nas 4,24 lata świetlne.

Informacje i zdjęcie czerpałem z: https://science.nasa.gov/mission/voyager/voyager-2/