15 grudnia 1852 roku w Paryżu urodził się chemik i fizyk Henri Becquerel. W 1903 roku zdobył Nagrodę Nobla razem z Marią Skłodowską-Curie i Pierre’m Curie za odkrycie zjawiska promieniotwórczości.

Henri Becquerel urodził się w rodzinie naukowców. Jego dziadek Antoine był członkiem Royal Society, a ojciec Alexander był profesorem fizyki. Ukończył studia z nauk ścisłych na École polytechnique, a także skończył inżynierię na École nationale des ponts et chaussées. Został w 1892 roku profesorem na wydziale historii naturalnej Paris Museum, a trzy lata później na swojej alma mater czyli École polytechnique.

Zajmował się polaryzacją światła i zjawiskami fluorescencji i fosforescencji. Badając tę ostatnią w 1896 roku postanowił sprawdzić czy nowoodkryte przez Roentgena promieniowanie X ma cos wspólnego z tym zjawiskiem. Mając do dyspozycji rudę uranu, wystawił ją na światło słoneczne, a potem zawinął w kliszę fotograficzną i gruby nieprzepuszczający światła papier. Okazało się że po odwinięciu klisza jest czarna. Tak odkrył zjawisko radioaktywności, niektórych pierwiastków. Kierując się jego pracami małżeństwo Curie odkryło, że więcej minerałów jest radioaktywnych. Za prace nad tym zjawiskiem Becquerel razem z Marią i Pierre dostali Nagrodę Nobla w 1903 roku.

Henri zmarł 25 sierpnia 1908 roku w Croisic.

Jego syn Jean też został fizykiem.

Informacje czerpałem z: https://www.nobelprize.org/prizes/physics/1903/becquerel/biographical/