13 czerwca 1833 roku w Wilkowie zmarł architekt Jakub Kubicki. Najbardziej jest znany z arkad u podnóża Zamku Królewskiego w Warszawie, przebudowy Belwederu i projektu Świątyni Opatrzności Bożej.
Działalność w czasach ostatniego króla
Urodził się w 1758 roku w rodzinie mieszczańskiej. Rodzice zapewnili mu edukację w Kolegium Jezuickim. Dzięki wsparciu biskupa Michała Poniatowskiego uzyskał odpowiednie wykształcenie zawodowe. Znalazł też zatrudnienie na dworze królewskim Stanisława Augusta i został jednym z architektów królewskich. W tym okresie poza budowami okazjonalnymi (np. uświetnienie spotkania króla z Carycą Katarzyną II w Kaniowie) znany jest z projektu Świątyni Opatrzności Bożej. Z projektu nic nie wyszło z powodu zwycięstwa Rosji i Targowiczan. Oprócz tego Kubicki zajmował się przebudową budowli w stylu klasycystycznym (np. ratusz w Łęczycy). A także rozbudową Kozienic, gdzie Stanisław August Poniatowski założył manufakturę broni.
Po trzecim rozbiorze
Po upadku Rzeczypospolitej pozostał w Polsce. Realizował wtedy następujące projekty: ratusz i pałac Małachowskiego w Białaczowie, pałac w Bejscach dla Badeniego czy pałac i zameczek Krasińskich w Radziejowicach.
Pracował jako architekt także w Księstwie Warszawskim1 jak i w Królestwie Kongresowym2. Wtedy to zaprojektował siedzibę Towarzystwa Przyjaciół Nauk dla Stanisława Staszica. Opracował też koncepcję architektoniczną Uniwersytetu Warszawskiego, a także projekt upiększenia Warszawy (co docenił sam Car Aleksander I).
Główny architekt
W 1818 roku został Intendentem Jeneralnym Budowl Królewskich, czyli głównym architektem rządowym. Zaprojektował wtedy przebudowę wschodniej części Zamku Królewskiego z 200 metrowym tarasem ogrodowym opartym na arkadach. W końcu zrealizowano tylko tę część (dziś tzw. arkady Kubickiego). Oprócz tego przebudował Belweder, a także zbudował Nową Oranżerię w Łazienkach.
Więcej informacji o jego różnych projektach znajdziecie na stronie: https://www.lazienki-krolewskie.pl/pl/historia/postacie-historyczne/jakub-kubicki
1 Księstwo Warszawskie utworzono po pokoju w Tylży pomiędzy Rosją a Francją. Trwało między 1807 a 1815 rokiem.
2 Utworzone w wyniku podziału ziem Księstwa Warszawskiego. Car Aleksander I utworzył Królestwo Polskie będące w unii personalnej z Rosją. Państwo miało własną konstytucję, armię, parlament, edukację, finanse do 1832 roku, gdy Car Mikołaj I zlikwidował tę autonomię za karę za powstanie listopadowe.