8 września 1841 roku w Nelahozeves w pobliżu Pragi urodził się kompozytor i dyrygent Antonín Dvořák. Przez Czechów uznawany jest za czołowego przedstawiciela muzyki narodowej.

Antonín urodził się w wielodzietnej rodzinie. Jego ojciec był rzeźnikiem i karczmarzem. Dość szybko okazało się, że chłopiec ma talent muzyczny. Pierwszym jego nauczycielem muzyki był Liehmann, który nauczył go gry na organach, fortepianie i skrzypcach. Dvořák w wieku 16 lat zamieszkał w Pradze, gdzie ukończył szkołę i został członkiem orkiestry Teatru Tymczasowego. Tam poznał dyrygenta Bedřicha Smetane. Został też organistą w kościele świętego Wojciecha.

Jego kariera rozwijała się powoli i dopiero przyspieszyła po tym jak Dvořákiem zainteresował się wiedeński krytyk Eduard Hanslick. Ten zapoznał go z samym Johannesem Brahmsem, czyli jednym z najsłynniejszych niemieckich kompozytorów XIX wieku. Przyjaźń pomiędzy nimi wzniosła czeskiego kompozytora na szczyty europejskiej popularności. W latach 1892-1895 z kolei został dyrektorem Konserwatorium w Nowym Jorku.

Antonín Dvořák stworzył 9 symfonii, 10 oper i wiele różnych innych kompozycji.

Kompozytor zmarł 1 maja 1904 roku w Pradze.

Informacje czerpałem z: https://dlakultury.pl/rok-muzyki-czeskiej-2-antonin-dvorak-z-wiejskiej-gospody-na-estrady-swiata/

Listę jego kompozycji znajdziecie tutaj: https://polskabibliotekamuzyczna.pl/encyklopedia/dvorak-antonin/