29 kwietnia 1854 roku w Nancy (Francja) urodził się Henri Poincaré. Był utalentowanym matematykiem, fizykiem i astronomem. Najbardziej jest znany z hipotezy Poincarégo z dziedziny topologii, którą przedstawił w 1904 roku. Przez prawie sto lat nie udało się jej ani obalić ani potwierdzić. Zrobił to dopiero rosyjski matematyk Grigorij Perelman.

Henri w liceum był prymusem i zakończył je z podwójną maturą: z filologii i nauk ścisłych. W tym okresie ze swoim przyjacielem Albertem Gilesem fascynował się też teatrem i grał w szkolnych sztukach. Potem dostał się do L’École Polytechnique (Politechnika Paryska), a po dwóch latach studiów zaczął naukę w L’École Mines (Wyższa Szkoła Górnicza). Jako inżynier górnictwa pracował krótko, ponieważ po obronie doktoratu z matematyki został wykładowcą w Caen. Od 1886 roku był profesorem na najsłynniejszym francuskim uniwersytecie Sorbonie. Wykładał tam na katedrach: mechaniki teoretycznej i doświadczalnej, fizyki matematycznej i mechaniki nieba. Jest uznawany za ostatniego matematyka uniwersalistycznego, ponieważ znał prawie całą matematykę ówczesnych czasów. Był członkiem Akademii Nauk, Akademii Francuskiej, a także członkiem wielu innych akademii nauk w innych państwach.

Poincaré zajmował się naprawdę wieloma problemami z dziedziny matematyki i fizyki (napisał ponad 500 prac naukowych). Zajmował się w fizyce teoriami: kwantową, dyfuzji gazów, a także wieloma innymi rzeczami i uważany jest za prekursora teorii względności. W matematyce poza wspomnianą hipotezą interesował się równaniami różniczkowymi, logiką matematyczną, teorią funkcji. Z dziedziny mechaniki nieba rozwinął metody obliczania problemu trzech ciał. W filozofii przyczynił się do rozwoju pozytywizmu logicznego.

Henri Poincaré zmarł w lipcu 1912 roku w Paryżu. Był naprawdę genialnym naukowcem, którego warto zapamiętać.

Informacje czerpałem z artykułu: https://wydawnictwa.ptm.org.pl/index.php/wiadomosci-matematyczne/article/download/4514/4089