28 listopada 1907 roku w Krakowie zmarł dramatopisarz, poeta, malarz, grafik i architekt Stanisław Wyspiański. Jako pisarz jest kojarzony z dramatem symbolicznym i epoką Młodej Polski.
Urodził się w Krakowie 15 stycznia 1869 roku. Jego ojciec Franciszek był rzeźbiarzem. Młody Wyspiański ukończył klasyczne gimnazjum Św. Anny, a po maturze uczył się malarstwa u Jana Matejki. W międzyczasie studiował na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Jednocześnie interesował się teatrem i zaczął pisać pierwsze scenki dramatyczne.
W 1890 roku wyjechał zagranicę. Przez Wiedeń, północne Włochy, Szwajcarię dojechał do Paryża, a po drodze zwiedzał wiele zabytków. Do Polski wrócił szlakiem katedr gotyckich i romańskich we Francji i Niemczech. W kolejnym roku znowu wyjechał do Paryża, gdzie spędził trzy lata. Poza malarstwem zajmował się wtedy pisaniem dramatów i librett. Po powrocie do Krakowa zajmował się wieloma rzeczami: tworzył polichromie na zamówienia, malował obrazy i witraże, zajmował się renowacją zabytków, ilustrował książki, sporządził dokumentację wnętrz wawelskich. Zajmował się pisaniem sztuk.
W 1898 roku zachorował na kiłę i przez kolejne lata co raz bardziej pogarszał się stan jego zdrowia.
2 grudnia 1907 roku Wyspiańskiego pochowano w Krypcie Zasłużonych na Skałce.
Poza rysunkami, witrażami, obrazami czy polichromiami przeszedł do historii swoimi sztukami: Wesele, Warszawianka, Klątwa, Sędziowie, Wyzwolenie, Noc Listopadowa czy Akropolis i wiele innych
Informacje czerpałem z: https://culture.pl/pl/tworca/stanislaw-wyspianski