21 listopada 1694 roku w Paryżu urodził się filozof i pisarz Voltaire (w Polsce znany jako Wolter). Tak naprawdę nazywał się Francois Marie Arouet, a Voltaire było jego pseudonimem jako autora. Przeszedł do historii nie tylko jako znany filozof oświecenia, ale i publicysta.
Młodość
Urodził się w rodzinie mieszczańskiej, a jego ojciec był notariuszem. Skończył kolegium jezuickie. Podjął studia prawnicze, ale dość szybko je porzucił na rzecz pisania. Był znany z dowcipnych anegdot i satyrycznych wierszy. W 1713 roku został sekretarzem ambasadora francuskiego w Hadze, ale nie pozostał długo na tym stanowisku i wrócił do Paryża, gdzie dalej publikował zjadliwe krytyki. Spędził nawet 11 miesięcy (1717-1718) w więzieniu w Bastylii za satyrę skierowaną przeciw regentowi Filipowi II. Podczas pobytu w celi napisał swoją pierwszą sztukę Edyp. W 1726 roku znów trafił do Bastylii tym razem na 6 tygodni.
Podróże i posiadłość w Ferney
Po tym wydarzeniu postanowił wyjechać do Anglii, gdzie poznał angielskich myślicieli i ich poglądy. Po trzech latach znów wrócił do Francji i publikuje kolejne sztuki, a także przemyślenia filozoficzne. Jego charakter człowieka pewnego dumy i pychy przynosi mu raz po raz kłopoty. W końcu w 1750 roku wyjechał do Prus, gdzie przebywał na dworze króla Fryderyka II Wielkiego. Panowie zaprzyjaźnili się, ale w 1753 po wielkiej kłótni, Wolter musiał wyjechać z Berlina. Dwa lata później osiadł w Szwajcarii, a w 1758 roku kupił posiadłość w Ferney na pograniczu francusko-szwajcarskim. Tam spędził resztę swojego życia pisząc i oddając się zarządzaniu swoim majątkiem. Przed swoją śmiercią pojechał do Paryża, gdzie był fetowany. Zmarł 30 maja 1778 roku.
Ciekawostki
Rząd rewolucyjny w 1791 roku przeniósł jego zwłoki do Panteonu.
Wolter przeszedł do historii jako przedstawiciel racjonalizmu, który uważał że tolerancja religijna i wolność jednostki powinna być podstawą funkcjonowania społeczeństwa.
Najsłynniejsze jego dzieło to Kandyd, czyli optymizm.
Filozof był zwolennikiem deizmu, a także absolutyzmu oświeconego.
Jego stosunek do Polski nie był dla nas pozytywny. Opłacany przez Fryderyka II i Katarzynę II poparł I rozbiór. W tamtych czasach Rzeczpospolita w Europie była uważana za archaiczne państwo oligarchiczne, gdzie panuje tylko ucisk chłopów i nietolerancja, więc Wolter uznał że zabory są raczej czymś pozytywnym.
Informacje czerpałem z: https://www.polskieradio.pl/39/156/Artykul/2407106,Wolter-%E2%80%93-gwiazda-filozofii-i-hipokryta
Więcej o nim i jego poglądach przeczytacie tu: http://www.racjonalista.pl/kk.php/s,167/q,Zycie.i.tworczosc