17 maja 1749 roku w Berkley (Wielka Brytania) urodził się lekarz Edward Jenner. Znany jest z odkrycia pierwszej skutecznej szczepionki na ospę prawdziwą jedną z najgroźniejszych chorób w historii.

Edward Jenner jako chłopiec został uczniem lokalnego lekarza, a potem studiował przy boku chirurga Johna Huntera w szpitalu St. Georges w Londynie. Po dwóch latach wrócił do  Berkley, gdzie prowadził swoja praktykę.

 W tamtych czasach epidemie ospy prawdziwej potrafiły zabić setki a czasem tysiące osób. Śmiertelność wynosiła około 10% (wśród ludów rdzennych Ameryki, które nie były w ogóle uodpornione szacuje się że sięgały nawet 40%). W XVIII wieku stosowano ciekawą metodę uodpornienia (prawdopodobnie przybyła ona z Chin), po prostu wcierano w ranę starte na pył strupy osoby chorej na ospę. Wywoływało to lekkie zakażenie i uzyskiwało się czynną odporność. Oczywiście ta metoda była ryzykowna (nadal zdarzały się przypadki śmierci), ale była jak dotąd jedyną metodą zabezpieczenia.

Jenner tez miał do czynienia z ludźmi chorującymi na ospę. Niewiele mógł im pomóc. Ale w pewnym momencie odkrył, że ludzie zajmujący się bydłem zapadają na ospę, którą przechodzą krowy (stąd nazwa krowianka). Ci którzy przechodzili tę wersję choroby, wytwarzali w sobie odporność na ospę prawdziwą. Postanowił sprawdzić swoje odkrycie. 14 maja 1796 roku zaraził (za zgodą rodziców) 8 letniego chłopca krowianką. Dziecko przeszło łagodnie chorobę. Rok później zaraził go tym razem ospą prawdziwą i chłopiec nie zachorował. Tak rozpoczęła się historia szczepień.

Edward Jenner umarł w 1823 w swoim ukochanym Berkley, a jego odkrycie powoli rozprzestrzeniało się na świecie. Jeszcze w XX wieku na świecie umarło na ospę prawdziwą kilkaset milionów ludzi. Na szczęście dzięki obowiązkowym szczepieniom dziś ospa prawdziwa przestała być takim zagrożeniem.

Informacje czerpałem z: https://centrumnaukiec1.pl/aktualnosci/jak-pokonalismy-ospe-prawdziwa