14 lutego 1779 roku na wyspie Hawaii zginął podróżnik i odkrywca James Cook. Zasłynął z dowodzenia trzema wyprawami po Pacyfiku, podczas których dokonano wielu odkryć. Urodził się w biednej wiejskiej rodzinie, ale dzięki wsparciu właściciela ziemi zdobył wykształcenie. Później pływał na statkach rzecznych transportujących węgiel do Londynu. W 1755 roku wstąpił do Królewskiej Marynarki jako starszy marynarz. Uczestniczył w wojnie francusko-brytyjskiej o Kanadę (1764-1766). Dwa lata później został porucznikiem i dowódcą statku „Endavour”, a także wyprawy na Pacyfik. Oficjalnym zadaniem było udanie się na południowy Ocean Spokojny, aby obserwować przejście Wenus przez tarczę słoneczną (chciano obliczyć odległość tej planety od Ziemi). Faktycznym zadaniem było odkrycie jak największej ilości ziem dla Korony Brytyjskiej łącznie z mityczną Terra Australis (łac. Południowy Ląd), którą umieszczano na mapach na południowym Pacyfiku pomiędzy dzisiejszą Nową Zelandią a Ameryką.
Podczas tej podróży (1768-1771) odkryto Tahiti, Wyspy Towarzystwa, Nową Zelandię i Australię (te dwie ostatnie tak naprawdę wiek wcześniej odkryli Holendrzy). Ostatecznie obserwacje Wenus nie przyniosły dobrych wyliczeń.
Podczas drugiej ekspedycji (1772-1775) Cook dowodził wyprawą złożoną z dwóch statków „Resolution” i „Adventure”. Głównym zadaniem pozostało odkrycie Terra Australis i wszystkich lądów, które mogą być na południowym Pacyfiku. Znów dotarł do Nowej Zelandii, a także wysp Tonga, Nowych Hebryd, odkrył Niue i Nową Kaledonię. Wyprawa też dotarła do Wyspy Wielkanocnej. Nie znaleziono Terra Australis, ale James Cook dostał awans na kapitana.
Trzecia ekspedycja (1776-1780 złożona ze statków „Resolution” i „Discovery”) miała na celu nie tylko badanie południowych wód Oceanu Spokojnego, ale także próbę odnalezienia Przejścia Północno-Zachodniego (domniemanego szlaku wodnego, którym można było opłynąć Amerykę od północy) od strony pacyficznej. Wyprawa osiągnęła jedynie taki sukces, że odkryto cieśninę Beringa i opisano wybrzeża Alaski. Wracając Cook postanowił zbadać wcześniej znaleziony archipelag Hawajów. Ekspedycja dotarła do wyspy Hawaii i tam została powitana przez mieszkańców bardzo serdecznie. Prawdopodobnie wzięto Cooka za boga Lobo. 4 lutego 1779 roku brytyjskie statki odpłynęły, ale wróciły po sześciu dniach z powodu awarii „Resolution”. Tym razem tubylcy przyjęli Anglików wrogo. Możliwe, że przestali wierzyć w ich boskość, a zaczęli podejrzewać o to, że chcą się osiedlić na ich wyspie. Doszło do zatargów i kradzieży, aż w końcu 14 lutego do konfrontacji, podczas której James Cook padł ranny i wtedy hawajczycy odkryli, że nie jest bogiem. Zabili go a jego ciało rozdzielili pomiędzy wodzów plemion. Tak zginął jeden z największych odkrywców w historii.
Informacje czerpałem ze strony https://www.captaincooksociety.com/
11 czerwca 1770 roku James Cook odkrył Wielką Rafę Koralową - Blog Historyczny
2024-06-11 at 08:07