9 lutego 1941 roku w Krakowie urodził się aktor teatralny, filmowy i telewizyjny Kazimierz Kaczor. Zadebiutował na scenie pod koniec 1959 roku w sztuce Sławomira Mrożka Męczeństwo Piotra Ohey’a w Teatrze Lalek „Groteska”. Sześć lat później skończył studia na Wydziale Aktorskim PWST w Krakowie. Od tego czasu występował w wielu rolach. Na początku członek PZPR, ale po protestach w Radomiu i Ursusie (1976) podpisał petycję protestacyjną przeciwko represjom wobec robotników, co spowodowało zainteresowanie nim przez SB. We wrześniu 1980 współorganizował komórkę Solidarności w Teatrze Powszechnym. Jego aktywna działalność polityczna spowodowała różnego rodzaju represje ze strony władz komunistycznych. W latach dziewięćdziesiątych, oprócz codziennej pracy aktorskiej, współprowadził z Wojciechem Malajkatem pierwszy program o grach komputerowych „Joystick” emitowanym w TVP. Odpowiadał za część o grach strategicznych i dzięki niemu poznałem jedną z najlepszych gier, czyli Cywilizację. Znany jest też ze swoich słynnych ról w serialach: Leona Kurasia w Polskich Drogach, Jana Serce w Jan Serce, dźwigowego Zygmunta Kotka w Alternatywy 4, strażaka Zenona Kuśmidra w Zmiennikach i oczywiście senatora Złotopolskiego w Złotopolskich.
W latach 1996-2002 był prezesem Związku Artystów Scen Polskich. Później został oskarżony o to, że naraził razem z innymi osobami ZASP na stratę ponad 9 milionów złotych. Sprawę w końcu po wielu latach umorzono.
Z zamiłowania jest żeglarzem.
Źródło: https://encyklopediateatru.pl/osoby/324/-