6 lutego 1895 roku w Baltimore (Maryland, USA) urodził się George Herman Ruth Jr. znany jako Babe Ruth. Pochodził z biednej rodziny, a edukację zdobywał w szkole St. Mary dla chłopców, gdzie uczył się zawodu szewca i stolarza. W tej placówce jego talent do baseballu odkrył jeden z nauczycieli brat Mathias, który nauczył go jak grać. W 1914 roku zaczął karierę sportową, która trwała przez 21 lat. To co przyniosło mu sławę aż do dziś to różne rekordy. I tak w 1927 roku jako pierwszy zdobył 60 home runów1 w jednym sezonie (rekord pobity dopiero w 1961). A przez całą karierę zdobył ich 714 (ten rekord zmieniono dopiero w 1974).
Rok po zakończeniu kariery uhonorowano go wprowadzeniem do Hall Fame (Galerii Sław Baseballu). A w setną rocznicę zawodowego baseballu (1969) uznano go za najlepszego gracza wszechczasów.
Dzięki swojej niezłomności, waleczności, ale i charyzmie stał się jednym z najbardziej rozpoznawalnych sportowców tamtych czasów. Jego grze i właśnie urokowi przypisuje się, że przyczynił się do znacznego wzrostu zainteresowania baseballem w USA.
Babe Ruth umarł w 1948 roku w Nowym Jorku.
Informacje czerpałem z: https://baberuth.com/biography/
1Homerun zwany także Asem to takie odbicie przez pałkarza piłki, że zdobywa on wszystkie cztery bazy i punkt (run) dla drużyny. Jeśli na pozostałych bazach, w momencie odbicia piłki, są inni zawodnicy zespołu to zdobywa on 4 punkty i jest to nazywane grand slam (wielki szlem).