31 stycznia 1865 roku Izba Reprezentantów (niższa izba Kongresu) USA przegłosowała 13 poprawkę do Konstytucji znoszącą niewolnictwo i prace przymusowe. Następnego dnia prezydent Abraham Lincoln podpisał dokument, a wszedł on w życie w grudniu tego roku. Dwa lata wcześniej prezydent wydał Proklamację Emancypacji znoszącą niewolnictwo, ale tylko na terenie Skonfederowanych Stanów Ameryki1. Teraz postanowiono rozszerzyć to na całe ówczesne Stany Zjednoczone, ponieważ proklamacja była aktem tymczasowym, które zawsze można było łatwiej wycofać niż zapis konstytucji. Wiele legislatur stanowych ratyfikowało te zapisy, ale cztery stany na początku je odrzuciły2.
Źródło: https://www.archives.gov/milestone-documents/13th-amendment
1 Skonfederowane Stany Ameryki potocznie nazywane Południem to stany, które w 1861 roku odłączyły się od USA w obawie, że niewolnictwo zostanie zniesione co uderzyłoby w ich gospodarkę. To była główna przyczyna wojny domowej w USA nazywanej wojną secesyjną.
2Były to: New Jersey (ratyfikowano w styczniu 1866), Delaware (ratyfikowano dopiero w 1901), Kentucky (w 1976) i w Missisipi (w 1995 a certyfikowano dopiero w 2013). Co prawda to nie oznaczało, że w tych stanach niewolnictwo było dopuszczalne.