22 września 1791 roku w Newington Butts (dziś część Londynu) urodził się fizyk i chemik Michael Faraday. Jego największym osiągnięciem było odkrycie indukcji elektromagnetycznej co umożliwiło konstrukcję prądnic i silników elektrycznych.
Ojciec Faradaya był kowalem. Michael odebrał podstawowe wykształcenie i jako trzynastolatek musiał podjąć pracę. W 1805 roku młody Faraday został czeladnikiem w zakładzie introligatorskim. Nie tylko zajmował się oprawianiem książek, ale i czytał ich wiele. Fascynował się nauką i uczestniczył w różnych wykładach i spotkaniach. Na jednym z nich poznał Humphry’ego Davy’ego, który był profesorem w Royal Institution. W 1813 Michael został jego asystentem i razem podróżowali po Europie. To wtedy Faraday poznał w Paryżu Andre Ampere, a w Mediolanie Alessandro Voltę prekursorów badań nad elektrycznością.
Po powrocie do Londynu kontynuował swoją pracę jako asystent i z czasem zaczął dokonywać swoich największych odkryć w dziedzinie elektryczności, fizyki i chemii. W 1824 roku został członkiem Royal Society, co najbardziej nie spodobało się jego dawnemu mentorowi czyli Davy’emu, dla którego Michael nadawał się tylko na asystenta (fizyk był przede wszystkim samoukiem bez regularnego wyższego wykształcenia).
W 1833 roku Faraday został profesorem chemii w Royal Institution. Jego najważniejsze odkrycia to:
- – skroplił chlor (1823)
- – odkrył benzen (1825)
- – zjawisko indukcji elektromagnetycznej (1831)
- – model silnika elektrycznego (1831)
- – prawa elektrolizy (1833-1834)
- – diamagnetyzm (1845)
- – zjawisko magnetooptyczne (1848)
- Michael Faraday zmarł w Hampton Court 25 sierpnia 1867 roku.
- Informacje czerpałem z: https://mathshistory.st-andrews.ac.uk/Biographies/Faraday/