15 maja 1941 roku w bazie Royal Air Force Cranwell dokonano oblotu pierwszego brytyjskiego odrzutowca Gloster E.28/39. Tak naprawdę samolot ten miał być platformą testową dla silnika odrzutowego Whittle W.1.
Rząd Wielkiej Brytanii zamówił go w 1939 roku. Trwające działania wojenne utrudniały prace z powodu bombardowań niemieckich w trakcie bitwy o Anglię. Jednocześnie walki wykazały nagłą potrzebę opracowania co raz lepszych myśliwców.
Kadłub samolotu był zaokrąglony, mieścił silnik odrzutowy (z charakterystycznym wlotem z przodu i wylotem z tyłu) i był oparty na trójkołowym podwoziu. Wybudowano go w Regent Motors w Cheltenham, a nie w zakładach Gloster, które były zagrożone bombardowaniami.
Pierwszy lot trwał 17 minut, a samolot pilotował porucznik Gerry Sayer. Jak każdy prototyp sprawiał na początku trudności, ale okazał się świetną platformą testową. Później wybudowano drugi prototyp, który służył do testowania kolejnych silników.
Dzięki tym wszystkim pracom w 1943 roku oblatano pierwszy prototyp myśliwca odrzutowego Gloster Meteor (zdjęcie poniżej), a rok później zaczęto jego produkcję seryjną. Latem 1944 roku Meteory zaczęły służbę wojskową. Choć odbywały intensywne loty nad Niemcami, nie stoczyły żadnej walki powietrznej z samolotami wroga. Za to w sierpniu zestrzeliły w locie kilkanaście rakiet V-1.
Podczas wojny koreańskiej Królewskie Australijskie Siły Powietrzne (RAAF) używały Meteorów w walkach z Koreańczykami z Północy, którzy latali na MiG-15. Wtedy okazało się, że brytyjskie myśliwce ustępują osiągami tym radzieckim.
Pierwszy prototyp Gloster E.28/39 znajduje się w The Science Museum w Londynie.
Informacje czerpałem z: https://www.baesystems.com/en/heritage/gloster-e-28-39
