7 stycznia 1610 roku Galileusz odkrywa trzy księżyce Jowisza: Io, Kallisto i Europę. Cztery dni później zaobserwował kolejny księżyc – Ganimedes. Opierając się na ówczesnej wiedzy początkowo myślał, że odkrył gwiazdy stałe. Ale kolejne obserwacje utwierdziły go w tym, że te „nowe” obiekty krążą wokół Jowisza i tym samym znalazł jeden z argumentów potwierdzających teorię heliocentryczną Kopernika1. Kolejne jego odkrycia astronomiczne (np. obserwacja Wenus, że ta krąży wokół Słońca) tylko potwierdzały tę teorię.
Źródło: Mario Livio, Galileusz. Heretyk, który poruszył świat, Poznań 2021
1Teoria heliocentryczna – teoria że w Układzie Słonecznym Ziemia i wszystkie planety krążą wokół Słońca. Jako pierwszy tę tezę przedstawił Mikołaj Kopernik.