13 czerwca 1872 roku w Rudnikach urodził się Jan Szczepanik. Był to wszechstronny wynalazca, ale najbardziej znany jest z tego że był twórca kolorowej fotografii.
Jan Szczepanik wychował się pod opieką ciotki Salomei i jej męża. Skończył szkołę ludową w Krośnie i gimnazjum w Jaśle. A w 1888 podjął naukę w Seminarium Nauczycielskim w Krakowie. W latach 1892 – 1896 był nauczycielem w szkołach w powiecie krośnieńskim. Potem wrócił do Krakowa, gdzie pracował w sklepie i jednocześnie tworzył swoje pierwsze wynalazki. Sponsorem jego prac był Ludwik Kleinberg, dlatego figurował na wielu pierwszych patentach jako współtwórca. Na początku Jan opracował metodę ulepszenia pracy maszyny Jaquarda. Zastosował elektryczne sterowanie krosnem i papierowe karty programujące wzór tkany na gobelinach i dywanach. Metodą opatentowaną przez wynalazcę tworzono też niewielkie tkaniny jedwabne nazywane “szczepanikami”.
W 1898 roku Szczepanik przeniósł się do Wiednia, gdzie szybko zdobył popularność. Nayzwano go “austriackim Edisonem” (później “polskim”) i pisano o jego wynalazkach w wielu gazetach.
Wynalazł m.in. telektroskop, światłoczuły papier barwny, fotografię i film kolorowy, fotometr czy automatyczny karabin szybkostrzelny. Zapamiętany został też jako twórca kamizelki kuloodpornej, ale tu akurat jest wiele kontrowersji. Wynalazcą tejże jest Kazimierz Żegleń, którą opatentował w USA. Po przyjeździe do Europy zlecił ulepszenie tkaniny i procesu jej produkcji właśnie Janowi Szczepanikowi. Ten wywiązał się z tego, ale chciał też bezskutecznie odkupić od Żeglenia patent. W końcu Szczepanik zaczął sam prezentować pancerz, twierdząc że to jego wynalazek co spowodowało konflikt pomiędzy nimi.
W 1925 roku w Berlinie zdiagnozowano u niego raka wątroby. Zmarł 18 kwietnia 1926 roku w Tarnowie.
Informacje czerpałem z: https://ipn.gov.pl/pl/historia-z-ipn/159620,Giganci-nauki-infografiki-historyczne-Jan-Szczepanik.html