7 listopada 1867 roku w Warszawie urodziła się Maria Skłodowska-Curie. Była podwójną noblistką z dziedziny fizyki i chemii.
Jej ojciec Władysław uczył w szkołach średnich matematyki i fizyki, a matka Marianna była właścicielką pensji dla dziewcząt i też nauczycielką. Maria była najmłodszym z piątki dzieci i miała trzy siostry oraz brata. Gdy miała 11 lat na gruźlicę zmarła jej mama.
Edukacja
W 1883 roku skończyła III Żeńskie Gimnazjum Rządowe ze złotym medalem. W Polsce kobiety nie mogły studiować, więc Maria marzyła o studiach na Sorbonie w Paryżu. Ojca nie było stać na wysłanie córek na uniwersytety zagraniczne. Maria i Bronisława (starsza o 2 lata siostra) umówiły się, że do Francji pojedzie ta druga, a pierwsza będzie pracować, żeby wesprzeć studentkę. Po zakończeniu edukacji Bronisława miała ściągnąć siostrę do Paryża. Przez cztery lata pracowała jako guwernantka i w końcu w 1891 roku spełniło się jej marzenie. Wyjechała do stolicy Francji i podjęła studia na wydziale matematyczno-przyrodniczym. W 1893 roku otrzymała licencjat z fizyki, a rok później z matematyki. W tym samym roku poznała swojego przyszłego męża Piotra Curie.
Małżeństwo i odkrycia naukowe
W 1895 roku Piotr i Maria pobrali się. Oznaczało to że na stałe związała się z Francją, chociaż często przyjeżdżała do Polski. Razem też pracowali co zaowocowało tym że wspólnie w 1903 roku (razem z Henrim Becquerelem) otrzymali Nagrodę Nobla z dziedziny fizyki za odkrycia z promieniotwórczości. W 1911 roku (pięć lat po śmierci męża) dostała też Nobla w dziedzinie chemii za odkrycie polonu i radu (dokonała tego z Piotrem w 1898 roku).
W 1906 roku mąż zginął w wypadku pod kołami powozu. Maria z początku przeżyła załamanie. Została sama z dwiema córkami Irene i Eve. Objęła po Piotrze katedrę i została pierwszą kobietą wykładowcą na Sorbonie, a dwa lata później nominowano ją profesorem.
Radiologia
Kolejne lata poświęciła nie tylko na badania nad promieniotwórczością, ale i nad rozwojem radiologii. Dzięki jej staraniom w 1913 roku w Polsce założono pierwszą Pracownię Radiologiczną, a rok później przy Uniwersytecie Paryskim otwarto Instytut Radowy, czyli pierwszą instytucję wykorzystującą radiologię w medycynie.
Podczas pierwszej wojny światowej zaangażowała się w tworzenie wojskowej służby radiologicznej, która miała pomagać rannym na froncie. Dzięki jej działaniom przygotowano wiele samochodów z aparatami rentgenowskimi. To pozwoliło usuwać odłamki z kończyn żołnierzy bez amputacji.
Po wyzwoleniu Polski reprezentowała wszędzie gdzie się dało sprawę polską. A w 1925 roku w wyniku jej starań zaczęto wznosić w Warszawie Instytut Radowy (otwarto go w 1932 roku).
Maria Skłodowska-Curie zmarła na białaczkę 4 lipca 1934 roku.
Jej starsza córka Irena też była naukowcem i w 1935 roku razem z mężem Fryderykiem Joliotem (po ślubie z Ireną zmienił nazwisko na Joliot-Curie) otrzymała Nobla z dziedziny chemii za odkrycia związane ze sztuczną promieniotwórczością.
W 1995 roku prochy Marii Skłodowskiej-Curie przeniesiono do francuskiego Panteonu, gdzie spoczywają szczątki osób zasłużonych dla Francji.
Informacje czerpałem z: https://www.mmsc.waw.pl/postac-patronki/